این خانه روشن است؟

جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲

«مرحوم سیدعبدالحسین شرف‌الدین جبل‌عاملی (رض) در شرح حال بعضی از صحابه و بزرگان، نقل می‌کند که
بعضی از اصحاب و بزرگان علم و دین و سیر و سلوک، برنامه‌ها را در منزل تقسیم می‌کردند. یعنی اعضای خانواده در شبانه‌روز این خانه را روشن نگاه می‌داشتند. هنگام شب چنین نبود که همه اعضای خانواده بعد از خوردن غذا تا صبح بخوابند؛ بلکه نگهبانی می‌دادند. مثلاً مقداری از شب را یکی مشغول عبادت و درس و بحث و تلاوت و دعا بود و دیگری می‌خوابید، سپس دیگری برمی‌خواست و به عبادت می‌پرداخت و اولی می‌خوابید. به دنبال آن سومی برمی‌خواست و به عبادت می‌پرداخت. به‌گونه‌ای که جز نام حق در این خانه چیز دیگری برده نشود.
گاهی از یک خانواده، شخصیتی چون شیخ انصاری، یا انسان کاملی چون بحرالعلوم تربیت می‌شود، که محصول زحمات چندین ساله گذشتگان و نیاکان آنان است. خدای سبحان به رایگان، فردی ممتاز را به خانواده‌ای مرحمت نمی‌کند. آنان سعی می‌کردند که خانه را همیشه روشن نگه دارند و چیزی که خلاف رضای حق است در آن خانه انجام نشود؛ تا کم‌کم آن خانه بتواند مرکز نورانیت باشد و سرانجام شهری را روشن کند».

[از کتابِ: حکمت عبادات، آیت‌الله جوادی آملی. به نقل از ضمیمه کتابِ: القرآن الحکیم؛ سخن دوست، ترجمه براساس المیزان. دفتر نشر معارف.]
در بزرگداشت مطالعات!...