یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲گفتار منتشرنشدهای از سیدمرتضی آوینی درباره فرهنگ، تبلیغات و مفهوم حقیقی هنر؛
تلویزیون دست
انقلاب نیفتاده است[ماهنامه مهر نو، سال دوم، ۱۳۹۱، شماره چهارم، صص ۸۴ و ۸۵] (نسخه پی دی اف +)جاذبه اقسام گوناگون دارد و از دو جنبه قابل تقسیمبندی است: جاذبۀ کاذب و حقیقی، و [یا] جاذبههای غریزی-حیوانی و فطری-روحانی. هر نوع گرایشی که همسو با تکامل معنوی انسان باشد، جاذبۀ حقیقی است و گرایشی که با تکامل معنوی انسان همسو نباشد، جاذبۀ کاذب است. بهاینترتیب در فرهنگ غربی و هنر و تبلیغاتی که در جامعۀ غربی میبینیم، اصل بر جاذبههای کاذب است. یعنی مبنا بر این است که از طریق جذابیتهای غریزی و حیوانی یا جاذبههای کاذب، بشر را به خودشان جذب کنند و مبنای تبلیغات همین است.در صحبت از هنر اسلامی و تبلیغات اسلامی بحث بر سر این است که اگر بگوییم «هنر اسلامی»، گویی هنر دیگری جز اسلام موجود است یا اگر بگوییم تبلیغات اسلامی، انگار تبلیغات دیگری غیر از اسلام هست که ما حالا نوع اسلامی را مد نظر قرار میدهیم، در حالی که اینطور نیست. معتقدیم اگر هنر، هنر باشد، حتماً اسلامی است . اگر تبلیغات، واقعاً تبلیغات باشد، باز هم حتماً اسلامی است. اصلاً به این پسوند «اسلامی» نیازی نیست. زمانی به پسوند اسلامی احتیاج است که چیزی که میخواهیم تعریف کنیم یا پسوند برایش بیاوریم و ترکیب اضافی تشکیل دهیم، موجودیتی جدا از اسلام داشته باشد؛ در حالی که هنر یا تبلیغات، موجودیتی جدا از اسلام ندارد. حقیقت اگر بهصورت هنر متجلی شود، هنر واقعی است و اسلامی هم هست. این اصلاً نیاز به پسوند «اسلامی» ندارد.پسوند «اسلامی» این شبهه را برای جامعۀ روشنفکرمآب یا جامعۀ غربزدۀ ما بهوجود آورده که هنر به معنای تخیل آزاد است و ا در بزرگداشت مطالعات!...
ما را در سایت در بزرگداشت مطالعات! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : dmotaleat2 بازدید : 88 تاريخ : شنبه 9 دی 1402 ساعت: 14:16